Nog stiller dan voor heen
Langzaam zie ik hen gaan
die ik nog bij mij had
de bocht om
van het pad
wat goud doorschenen stof
dan wordt het hof
nog stiller dan voorheen
de liefsten, één voor één.
Ida Gerhardt
Zal ik weggaan?
Zal ik verdrietig worden en weggaan?
Zal ik het leven eindelijk eens onbelangrijk vinden,
mijn schouders ophalen
en weggaan?
Zal ik de wereld neerzetten
(of aan iemand anders geven),
en denken:
zo is het genoeg,
en dan weggaan?
Of zal ik een deur zoeken,
en als er geen deur is: zal ik een deur maken,
hem voorzichtig opendoen
en weggaan
– met kleine zachtmoedige passen?
Of zal ik blijven? Zal ik blijven?
Toon Tellegen
Zie mij staan
Kijk naar mij, zie mij staan
Mijn hoofd vol verhalen
handen vol leegte
Zie mijn recht van bestaan;
Kijk mij aan!
Zie je dan niet dat ik ben gevangen
in uren van leegte en eenzaamheid?
Hoor je dan niet,
dat ik slechts kan roepen
als dolende zwerver in de woestijn?
Zie je dan niet dat ik ben gevangen
in dagen van wanhoop en angst?
Zie je dan niet, dat ik slechts kan vluchten
als opgejaagd vee in een vallei?
Al wat ik heb zijn mijn gedachten
aan wat ooit leefde in mijn bestaan
en nu ik alles ben verloren
vraag ik jou met mij mee te gaan…
laat me niet staan.
Kijk naar mij en zie mij staan.
Christel Bakker
In vrijheid
In vrijheid
schrijf ik dit gedicht
mijn huis warm
water uit de kraan
koelkast gevuld
kelder met voorraad
toilet, douche, bed.
Buiten straten geplaveid
auto’s geen tanks
vogels geen kogels
inderen geen soldaten.
Bij het huis
de steen
met messing plaatje
naam, geboortedatum
datum van deportatie
plaats en datum
van overlijden
Stolperstein struikelsteen
struikelen met hoofd en hart
ik buig om de tekst te kunnen lezen
ik buig
in vrijheid
Hetty Franken
De vrede
Kijk, daar gaat de vrede.
Iedereen springt op.
Waar? Daar! In die blauwe jas!
Ze drukken hun neus tegen het raam,
leunen op elkaars schouders.
Hij is heel klein.
Ze hebben hem nog nooit gezien.
Ze roepen: vrede! vrede!
Hij hoort hen niet,
verdwijnt uit hun gezicht.
Ze voelen hun hart bonzen
en gaan weer naar binnen, grijpen elkaar beet
en aarzelen.
Moeten ze elkaar doodslaan of moeten ze elkaar kussen?
Wat moeten ze doen?
Jij mag het zeggen, fluisteren ze.
Nee, jij.
Nee, jij!
Jij!!
Toon Tellegen
Vrij zijn
Ruimte geven
Lief hebben
Vrede brengen…
Grenzen verleggen.
Ruimte in je denken
Ruimte in je zijn
licht in overvloed
Jij die ik zal zijn.
Ruimte scheppen
Zin geven
Liefde kennen…
Deuren openen.
Open gaan
Ruimte denken
Dat wij adem voelen
Dat wij open staan.
Christel Bakker
Opnieuw begonnen
Het was bevrijding en je zag
in de ruïnes vlag na vlag: het kwaad was overwonnen.
De mensen waren optimist,
ik was een kind, maar ook ik wist: we zijn opnieuw begonnen.
Willem Wilmink